ИШОРАИ СЕЮМ Мӯъҷизаҳои Паёмбар (с.а.в), хело зиёду гуногун мебошанд ва ин ба сабаби он аст, ки рисолати ӯ умумӣ буда, тамоми оламиёнро дар бар мегирад. Аз ҳамин сабаб аст, ки мӯъҷизаҳои ӯ дар бештарин намудҳои коинот дида мешуд. Мо барои бештар тавзеҳ додани ин масъала чунин мисол меорем, ки агар […]
НУҚТАИ ШАШУМ Байни сарфакорию хасисӣ, фарқи зиёдест, ҳамон тавре, ки тавозўъ, хислати мамдўҳе аст, ки назар ба маъно дигар ва аз рўи сурат бошад ба пўст монанд, ки аз ахлоқи бад аст ва ҳамонгуна ки виқор, хислати писандидаест, ки назар ба маъно дигар ва аз рўйи сурат бошад ба такаббур […]
Мисоли Шонздаҳум Дар «Саҳеҳ»-и Бухорӣ ва дигар сиҳоҳи ситта собит шудааст, ки гуруснагӣ бошиддат ҳазрати Абӯҳурайраро фаро гирифт. Аз паси Паёмбар (с.а.в) мерафт, ки ба Паёмбар (с.а.в) як қадаҳ шир ҳадя намуданд. Паёмбар (с.а.в) (ба ҳазрати Абӯҳурайра) фармуд, то аҳли Суффаро даъват кунад. (Ман (Абӯҳурайра) гумон кардам, ки ин як […]
ХУЛОСАИ МАСЪАЛАИ ДУЮМ Ҳамон тавре, ки дар бахши Раҳнамои Ҷавонони Рисолаи Нур ба хубӣ тавзеҳ дода шуд, марг чунон қатъию ошкор аст, ки ба монанди шаб шудани рӯз ва фарорасидани зимистон пас аз тирамоҳ, яқинан ба ӯ мувоҷеҳ хоҳем шуд. Ҳамчуноне, ки ин зиндон барои воридшавандагон ва хориҷшавандагон, монанди мусофирхонаест, […]
فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا ифода мекунад ки: Сулҳи Ҳудайбия агарчи дар зоҳир алайҳи Ислом дида мешуд ва ба назар мерасид, ки Қурашҳо дар он то ҳадде ғолиб шудааст, аммо ба лиҳози маъно дар ҳукми фатҳи бузург хоҳад буд ва калиди соири футӯҳот мешавад, дар ҳақиқат шамшери моддӣ бо […]
ИШОРАИ ДУЮМ Паёмбари бузургвор, паёмбарии худро эълон кард, барои он далелҳо овард ва бо беш аз ҳазорон муъҷизае. ки назди уламо ва муҳақиқин собит мебошанд, таъйид ёфт. Ин муъҷизаҳо дар маҷмӯъ собит ва қатъӣ мебошанд, ба ҳамон тавре ки худи паёмбарии эшон собит ва қатъист, ҳатто он сару садоҳое, ки […]
Ишораи дуюм Дар ҳикоят, аз як паёмовари гиромӣ, сухан ба миён омаду гуфта шуд: “Ҳар онки кур набошад бо дидани нишонаҳои ӯ дармеёбад, ки он шахсияти бузург, ба дастури подшоҳ ҳаракат мекунад ва маъмури хосси ӯст.” Бидон, ки ин паёмовари гиромӣ, Расули акрам (алайҳиссалоту вассалом) аст. Бале, лозим аст, ки […]
Нуктаи Шашум Байни сарфакорию хасисӣ, фарқи зиёдест, ҳамон тавре, ки тавозўъ, хислати мамдўҳе аст, ки назар ба маъно дигар ва аз рўи сурат бошад ба пўст монанд, ки аз ахлоқи бад аст ва ҳамонгуна ки виқор, хислати писандидаест, ки назар ба маъно дигар ва аз рўйи сурат бошад ба такаббур […]
ИКРОМИ ИЛОҲӢ ВА ЯК АСАРИ ИНОЯТИ ПАРВАРДИГОР Бо умеди он ки аз асрори ояи وَاَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ “Ва аз неъмати Парвардигорат” (ки ба ту паёмбарӣ ва неъматҳои дигар ато намудааст), сухан бигӯӣ” (доимо ба мардум ва хабар деҳ онҳоро) бохабар шавем, мегӯем, ки асари иноят ва дасти раҳмати […]
ПОРАЕ АЗ ИДОМАИ “МУҶИЗАҲОИ АҲМАДӢ (С.А.В.)” Чаро хусусияти меъроҷи бузургро ба Муҳаммад (с.а.в) доданд? (Ин баҳс зимни баҳсҳои далелҳои паёмбарии Аҳмад ва ҷавоби суолест, ки дар ишколи якуми он се ишколи муҳим, ки дар охири асоси севум аз “Рисолаи меъроҷ” омадааст, навишта шудааст ва он чун феҳристи мухтасар мебошад). […]