Рисолаи нур
НУҚТАИ ЧАҲОРУМ Аз нуқтаи назари тарбияи нафс, яке аз ҳикматҳои бешумори рўза дар Моҳи шарифи Рамазон инаст ки: Нафс мехоҳад, ки озод ва мустақил бошад, маҳз худро ҳамин тавр қабул мекунад. Ҳатто, бо табиати худ орзуи рубубияти мавҳумро дорад ва кайфу сафо амал намояд. Вай дар бораи неъматҳои беҳисобе, ки […]
ИШОРАИ СЕЮМ Мӯъҷизаҳои Паёмбар (с.а.в), хело зиёду гуногун мебошанд ва ин ба сабаби он аст, ки рисолати ӯ умумӣ буда, тамоми оламиёнро дар бар мегирад. Аз ҳамин сабаб аст, ки мӯъҷизаҳои ӯ дар бештарин намудҳои коинот дида мешуд. Мо барои бештар тавзеҳ додани ин масъала чунин мисол меорем, ки агар […]
НУҚТАИ ШАШУМ Байни сарфакорию хасисӣ, фарқи зиёдест, ҳамон тавре, ки тавозўъ, хислати мамдўҳе аст, ки назар ба маъно дигар ва аз рўи сурат бошад ба пўст монанд, ки аз ахлоқи бад аст ва ҳамонгуна ки виқор, хислати писандидаест, ки назар ба маъно дигар ва аз рўйи сурат бошад ба такаббур […]
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ بِهِ نَسْتَعِينُ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ الصَّلاَةُ وَ السَّلاَمُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِهِ وَ صَحْبِهِ اَجْمَعِين Эй бародар! Аз ман якчанд насиҳат хостӣ. Бо дар назардошти онки ту аскар ҳастӣ, якчанд ҳақиқатро зимни мисолҳои низомӣ бо ҳашт ҳикояи кӯтоҳ ба нафсам баён […]
КАЛИМАИ ДУЮМ: تَشَكَّلَ بِنَفْسِهٖ Яъне, худ ба худ шакл мегирад. Ин иборат низ, муҳоли фаровон дорад. Аз ҷиҳоти бисёр, ботилу муҳол аст. Барои намуна, се мавриди аз муҳолоташонро баён мекунем. МУҲОЛИ ЯКУМ: Эй мункири муонид! Ғурурат чунон сабаби ҳамоқати ту шудааст, ки сад амри муҳолро ба якбора ҳукм ба қабул кардан мекунӣ. […]
Калимаи даҳум: وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَدٖيرٌ Яъне ӯ воҳид асту аҳад. Ӯ бар ҳар чиз тавоност. Ҳеҷ чиз барои ӯ сангинӣ надорад. Барои ӯ халқи як баҳор, ба андозаи як гул осон аст. Офаридани биҳишт низ, ба андозаи офаридани баҳор, барояш осон аст. Маснуоти поённопазире, ки дар ҳар […]
МАСЪАЛАИ ЧОРУМ Боз дар “Роҳнамои Ҷавонон” тавзеҳ додаам, замоне аз сӯйи бародароне, ки ба ман хизмат мекарданд савол шуд: Панҷоҳ рӯз аст дар бораи ин ҷанги ҳавлноки ҷаҳоние, ки кураи заминро ба ҳарҷумарҷ кашонида, бо муққадароти Ислом низ иртибод дорад, чизе намепурсӣ, кунҷковӣ нишон намедиҳӣ. (имрӯз ҳафт сол аз он […]
Мисоли Шонздаҳум Дар «Саҳеҳ»-и Бухорӣ ва дигар сиҳоҳи ситта собит шудааст, ки гуруснагӣ бошиддат ҳазрати Абӯҳурайраро фаро гирифт. Аз паси Паёмбар (с.а.в) мерафт, ки ба Паёмбар (с.а.в) як қадаҳ шир ҳадя намуданд. Паёмбар (с.а.в) (ба ҳазрати Абӯҳурайра) фармуд, то аҳли Суффаро даъват кунад. (Ман (Абӯҳурайра) гумон кардам, ки ин як […]
НУҚТАИ ШАШУМ Байни сарфакорию хасисӣ, фарқи зиёдест, ҳамон тавре, ки тавозўъ, хислати мамдўҳе аст, ки назар ба маъно дигар ва аз рўи сурат бошад ба пўст монанд, ки аз ахлоқи бад аст ва ҳамонгуна ки виқор, хислати писандидаест, ки назар ба маъно дигар ва аз рўйи сурат бошад ба такаббур […]
НУКТАИ АВВАЛ Инсон бо нури имон ба баландиҳои инсоният мебарояд ва манзалату арҷи лоиқи биҳиштро ба даст меорад. Ва торикии куфру беимонии ӯро ба қаъри асфали софилин сарнагун месозад ва ба вазъияте дучор мешавад, ки аҳли дӯзахро сазост. Чунки, имон инсонро бо Сонеъи Зулҷалолаш пайванд мекунад. Имон ин як интисоб аст. […]