МАСЪАЛАИ ЧОРУМ Боз дар “Роҳнамои Ҷавонон” тавзеҳ додаам, замоне аз сӯйи бародароне, ки ба ман хизмат мекарданд савол шуд: Панҷоҳ рӯз аст дар бораи ин ҷанги ҳавлноки ҷаҳоние, ки кураи заминро ба ҳарҷумарҷ кашонида, бо муққадароти Ислом низ иртибод дорад, чизе намепурсӣ, кунҷковӣ нишон намедиҳӣ. (имрӯз ҳафт сол аз он […]
ХУЛОСАИ МАСЪАЛАИ ДУЮМ Ҳамон тавре, ки дар бахши Раҳнамои Ҷавонони Рисолаи Нур ба хубӣ тавзеҳ дода шуд, марг чунон қатъию ошкор аст, ки ба монанди шаб шудани рӯз ва фарорасидани зимистон пас аз тирамоҳ, яқинан ба ӯ мувоҷеҳ хоҳем шуд. Ҳамчуноне, ки ин зиндон барои воридшавандагон ва хориҷшавандагон, монанди мусофирхонаест, […]
ДАВОИ ШАШУМ *(Ҳошия) Эй бародарам, ки завқи дунёро фикр карда аз бемори изтироб (ранҷ) мекашӣ! Ин дунё агар доими мебуд, ё дар роҳи мо марг намебуд, боди фироқ ва завол намевазид, дар ояндаи бо мусибат ва тӯфонӣ, мавсимҳои маънавии зимистонӣ намебуд; ман низ баробар бо ту, ба ҳоли ту дилсӯзӣ […]
МАСЪАЛАИ ПАНҶУМ Чуноне, ки дар “Раҳнамои Ҷавонон” тавзеҳ дода шудааст; даврони ҷавонӣ, бешубҳа сипарӣ мешавад. Бо ҳамон қатъияте, ки тобистон ҷойи худро ба тирамоҳу зимистон медиҳад ва рӯз табдил ба ғурубу шаб мешавад, ҷавонӣ низ, ба пирию марг мубаддал мегардад. Агар ҷавонии гузарову фонии худро дар роҳи иффату хубиҳо сипарӣ […]