Эъзоҳи сабаби ибодат ба камолоти шахсӣ
Инсон, баробар бо ҷисман хурд, заиф ва оҷиз буданаш, дар ҳоле ки аз аз хиёнат ҳисоб шудааст, яке рӯҳ хаёли аълоиро ҳамла мекунад, ба як истеъдоди хаёли бузург молик аст ва ба дар ҷоҳ ман ҳаср нашудани майлон дорад ва соҳиби амалҳо ва орзуҳои ғайри мутаноҳӣ мебошад ва фақирҳо бисёр зиёд ва ҳисоб наомадани дард ва ингуна аҷиб як хилқати офаринаш дорад, ки гуё ба тамоми анвоъ ва оламҳо босурат, феҳрист офарида шудааст.
Инак он рӯҳи олӣ ё ингуна як инсонро инкишоф диҳанда, ибодат аст; инкишоф диҳандаи қобилиятҳояш, абадӣ аст; тамиз ва бозиннат кунанда майлҳояш, ибодат аст; таҳақуқ диҳанда амалҳо ва орзуҳояш, ибодат аст; фикрҳояшро инкишоф диҳанда ва ба зери интизом гирондаву оваранда, ибодат аст; бартараф кунандаи зангҳои табиат, ки аъзоҳо ва ҳисҳои зоҳири ва ботиниашро чирк карданд, ибодат аст; инсонро ба камолоте, ки муқаддарот расонандан, ибодат аст; миёни абд ва маъбуд нисбати хеле олӣ ва хеле латиф, танҳо ибодат аст.
Бале, болотарин камолоти башар ин нисбат ва муносиб аст.
Ихтор: Рӯҳи ибодат, ихлос аст. Ихлос бошад, ибодати баҷо оварда шуда, танҳо ба хотири амр шуданаш баҷо овардан аст. Агар дигар ғайр аз он як ҳикмат ва як фоида ба ибодат иллат шавад, ин ибодат ботил аст. Фоидоҳо ҳикматҳо, танҳо тарҷеҳ шуда тавонад; иллат (сабаб) шуда наметавонад.
Саъид Нурсӣ